درباره ما |
کد سؤال: ۱۰۰۱۵ | عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »عزاداری | تعداد بازدید: ۹۲۵ |
بر اساس رواياتي كه در كتاب هاي شيعه و اهل سنت نقل شده است ، رسول خدا صلي الله عليه وآله براي امام حسين عليه السلام در جمع صحابه روضه خواني كرده و صحابه نيز گريه كرده اند كه در اين مجال به ذكر آن مي پردازيم: مرحوم سيد بن طاووس در اين خصوص چنين نقل مي كند: ... خرج النبي صلي الله عليه وآله وسلم في سفر له فوقف في بعض الطريق واسترجع ودمعت عيناه فسئل عن ذلك . فقال : هذا جبرائيل عليه السلام يخبرني عن أرض بشط الفرات يقال لها كربلاء يقتل عليها ولدي الحسين ابن فاطمة عليه السلام فقيل له : من يقتله يا رسول الله ؟ فقال : رجل اسمه يزيد لعنه الله وكأني أنظر إلي مصرعه ومدفنه ، ثم رجع من سفره ذلك مغموما فصعد المنبر فخطب ووعظ والحسن والحسين عليهما السلام بين يديه فلما فرغ من خطبته وضع يده اليمني علي رأس الحسن ويده اليسري علي رأس الحسين ، ثم رفع رأسه إلي السماء وقال : ( اللهم إن محمدا عبدك ونبيك وهذان أطائب عترتي وخيار ذريتي . وأرومتي ومن أخلفهما في أمتي وقد أخبرني جبرائيل عليه السلام أن ولدي هذا مقتول مخذول . اللهم فبارك له في قتله واجعله من سادات الشهداء اللهم ولا تبارك في قاتله وخاذله . ) قال : فضج الناس في المسجد بالبكاء والنحيب ، فقال النبي صلي الله عليه وآله وسلم أتبكونه ولا تنصرونه. پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم به سفري رفتند در بين راه در مكاني توقف نمودند و آيه ]إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ [ را قرائت نمودند و اشك از چشمانشان جاري شد، (اصحاب ايشان) جوياي علت گريه شدند ، حضرت فرمودند اين جبرئيل عليه السلام است كه از سرزميني در كنار رود فرات به نام كربلا خبر مي دهد كه فرزندم حسين پسر فاطمه (عليهما السلام) در آنجا به شهادت مي رسد؛ به آن حضرت عرض شد، اي رسول خدا قاتل او كيست ؟ حضرت فرمودند مردي به نام يزيد كه خداوند او را لعنت كند؛ گويا اكنون محل شهادت و محل دفنش را مي بينم. پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله با غم و اندوه از سفر بازگشتند و بر فراز منبر رفتند، خطبه خواندند و موعظه نمودند در حالي كه (امام) حسن و (امام) حسين عليهما السلام در مقابل ايشان بودند. وقتي خطبه ايشان تمام شد دست راست خود را بر سر (امام) حسن و دست چپ شان را بر سر (امام) حسين عليهما السلام گذاشتند، سپس سر را به آسمان بلند كردند و عرضه داشتند خداوند! محمد بنده و پيامبر توست و اين دو (از) پاك ترين و بهترين عترت و فرزندان و نسل من هستند و از بهترين كساني اند كه بعد از خود در ميان امتم به جاي مي گذارم ، جبرئيل عليه السلام به من خبر داده كه اين فرزندم (امام حسين عليه السلام) را مورد اهانت قرار مي دهند و شهيدش مي كنند. خداوندا شهادتش را برايش مبارك گردان و او را از آقايان شهدا قرار ده ، خداوندا مبارك نگردان كسي را كه به او اهانت كرده و قاتل اوست. راوي در ادامه مي گويد : مردم در مسجد از شدت گريه ، ضجه و فرياد مي زدند، در اين هنگام پيامبر فرمودند: آيا برايش گريه مي نماييد و ياريش نمي كنيد؟!.
سيد بن طاووس الحسيني ، علي بن موسي بن جعفر بن محمد (متوفاي۶۶۴هـ)، اللهوف في قتلي الطفوف، ص ۱۴- ۱۵، بيروت، ناشر : منشورات الاعلمي للمطبوعات، و در چاپ انوار الهدي، قم ، چاپ: اول، ۱۴۱۷ هـ.ق نيز همين صفحه مي باشد
ابن اعثم نيز اين جريان را ذكر كرده است: وكأني أنظر إلي مصرعه ومدفنه بها وقد اهدي برأسه و الله ما ينظر أحد إلي رأس ولدي الحسين فيفرح إلا خالف الله بين قلبه ولسانه .. ..وضج الناس في المسجد بالبكاء... گويا من محل افتادن و مدفن او( امام حسين (ع) ) را مي بينم كه سر او به عنوان هديه فرستاده مي شود ، به خدا سوگند هيچ كسي به سر حسينم با خوشحالي نگاه نمي كند مگر اينكه خداوند بين قلب و زبانش مخالفت ايجاد مي كند (كنايه از اينكه آن فرد منافق است، با زبانش به يگانگي خدا و رسالت پيامبر صلي الله عليه وآله شهادت مي دهد اما در قلبش يگانگي خدا و رسالت پيامبر صلي الله عليه وآله را قبول ندارد)
ابن اعثم الكوفي، ابي محمد احمد، الفتوح ، تحقيق : علي شيري، دار الأضواء ، بيروت، الطبعه الاولي، ۱۴۱۱هـ.ق، ج۴، ص ۳۲۵ (به نقل از ابن عباس)؛
وي نيز در مقتل خود اين موضوع را آورده است: خوارمي، ابي المويد الموفق بن احمد المكي اخطب،(متوفاي ۵۶۸) مقتل الحسين ، ج۱، صص ۲۳۸- ۲۳۹ تحقيق علامه سماوي، انتشارات انوار الهدي، الطبعة الثانية، ۱۴۲۳ق
همان طور كه ملاحظه نموديد در اين نقل، علماي شيعه و اهل تسنن روايت كرده اند كه پيامبر صلي الله عليه وآله براي امام حسين عليه السلام در جمع صحابه روضه خواني كردند و صحابه نيز براي ايشان نه تنها گريه بلكه ضجه زدند. بنابراين اعتراض وهابيان به عزاداري و روضه خواني براي ائمه عليهم السلام در واقع دهان كجي و جسارت به پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله و تعاليم اسلام است.
|