درباره ما

آیا هر حاجتی را از هر نقطه از جهان از اهل بیت (ع ) درخواست کنیم ، همان موقع می شنوند ؟
کد سؤال: ۱۰۲۶۶عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل
تعداد بازدید: ۸۲۷
آیا هر حاجتی را از هر نقطه از جهان از اهل بیت (ع ) درخواست کنیم ، همان موقع می شنوند ؟

سؤال كننده : علي اكبر سليمي

توضيح سؤال :

آيا حاجتي كه در هر نقطه از جهان كه هستيم و از پيامبران و امامان در خواست ميكنيم همان موقع مي شنوند يا اين حاجتها به وسيله خداوند به انها ميرسد؟ مثلا در دو نقطه از اين جهان و در يك زمان حاجتهايي در خواست ميشود چطور ميشود كه امامان از اين حاجت ها مطلع ميشوند؟

چرا كه اين خداوند است كه در همه جا است و نه كس ديگر.

پاسخ اجمالي :

آري ، در هر زمان و مكاني كه از اهل بيت عليهم السلام طلب حاجت نماييم ، درخواست ما را مي شنوند و به آن پاسخ مي دهند و اين مطلب با دلايل ذيل قابل اثبات است :

الف : عرضه شدن اعمال امت بر پيامبر اكرم

اعمال امت همواره بر رسول خدا و بعد بر امام زمان عليه السلام عرضه مي شود و آن حضرت از تمامي اعمال ما آگاه است .

تعرض علي أعمالكم فما رأيت من خير حمدت الله عليه وما رأيت من شر استغفرت الله لكم . مجمع الزوائد ، الهيثمي ، ج ۹ ص ۲۴ .

ب : شاهد بودن پيامبر و ائمه بر امت:

طبق آيات و روايات فروان ، رسول خدا و ائمه عليهم السلام ، شاهد بر اعمال امت هستند و اعمال همه را زير نظر دارند و در روز قيامت يكي از شاهدان خواهند بود و بر طبق آن چه ديده اند ، شهادت خواهند داد .

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً (الأحزاب /۴۵ ) .

ج : سلام خطابي مسلمانان در نماز

تمامي مسلمانان در پايان نماز به رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) سلام مي دهند ، اگر پيامبر خدا سلام آن ها را نمي شنود ، پس اين كار همه مسلمانان لغو است و اگر مي شنوند ، پس قطعاً توسلات ما را نيز مي شنوند و به آن ها پاسخ مي دهند .

د : تسلط عزرائيل بر تمام جانداران:

طبق روايات موجود ، عزرائيل در آن واحد مي تواند جان همه خلائق را بگيرد . طبق روايات ديگر هر روز به تمامي خانه هاي روي زمين سر مي زند و تمام عالم همانند طشتي در برابر او است و... .

إن اللّه حوي الدنيا لملك الموت حتي جعلها كالطست بين يدي أحدكم فهل يفوته منها شئ. الدر المنثور، ج ۵، ص ۱۷۳، تفسير الثعالبي، ج ۴، ص ۳۲۸، تفسير ابن كثير، ج ۳، ص ۴۶۶.

پاسخ تفصيلي :

پيامبران و ائمه اهل البيت عليهم السلام به اذن خداوند و قدرتي كه باريتعالي به آن ها عطا فرموده ، حاجت مؤمنان را در هرجايي از عالم كه درخواست كنند ، در همان لحظه مي شنوند و اجابت مي كنند . اين مطلب با چندين دليل قابل اثبات است :

الف : عرضه اعمال امت بر پيامبر:

طبق روايات صحيح السندي كه از طريق اهل بيت عليهم السلام وارد شده و در كتاب هاي اهل تسنن وجود دارد ، اعمال امت اسلامي همواره بر پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم عرضه مي شود و آن حضرت از تمامي اعمال ما آگاه است ؛ چنانچه نور الدين هيثمي در مجمع الزوائد مي نويسد :

عن عبد الله بن مسعود عن النبي صلي الله عليه وسلم قال إن لله ملائكة سياحين يبلغون عن أمتي السلام قال وقال رسول الله صلي الله عليه وسلم حياتي خير لكم تحدثون وتحدث لكم ووفاتي خير لكم تعرض علي أعمالكم فما رأيت من خير حمدت الله عليه وما رأيت من شر استغفرت الله لكم .

مجمع الزوائد ، الهيثمي ، ج ۹ ص ۲۴ و الجامع الصغير، جلال الدين السيوطي ، ج ۱ ص ۵۸۲ و ...

پيامبر فرمود : خداوند فرشتگاني دارد كه هميشه در حال سير و گردش هستند و سلامها و درودهاي امت مرا به من مي رسانند و در حديثي ديگر فرمود : زنده بودن من براي شما بهتر است . چون شما براي من سخن مي گوئيد و من براي شما سخن مي گويم . مرگ من هم براي شما مفيد است ؛ چون اعمال شما بر من عرضه مي شود پس اگر اعمال شما نيكو بود ، خدا را شكر مي گويم و اگر زشت بود ، از خدا براي شما تقاضاي آمرزش مي كنم .

هيثمي بعد از نقل روايت مي گويد :

رواه البزار ورجاله رجال الصحيح .

و سيوطي بعد از نقل حديث مي گويد :

وأخرج البزار بسند صحيح من حديث ابن مسعود مثله .

الخصائص الكبري ، السيوطي ، ج۲ ، ص۴۱۸ .

و نيز روايات صحيح السند فراواني در كتاب هاي پيروان اهل بيت وجود دارد كه ثابت مي كند اعمال مسلمانان براي رسول خدا و اهل بيت عليهم السلام عرضه مي شود . به دو روايت از كتاب بصائر الدرجات اشاره مي كنيم :

يعقوب بْنُ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ غَيْرِ وَاحِدٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله وسلم لِأَصْحَابِهِ حَيَاتِي خَيْرٌ لَكُمْ وَ مَمَاتِي خَيْرٌ لَكُمْ قَالُوا أَمَّا حَيَاتُكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَدْ عَرَفْنَا فَمَا فِي وَفَاتِكَ قَالَ أَمَّا حَيَاتِي فَإِنَّ اللَّهَ يَقُولُ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ وَ أَمَّا وَفَاتِي فَتُعْرَضُ عَلَيَّ أَعْمَالُكُمْ فَأَسْتَغْفِرُ لَكُمْ .

بصائر الدرجات ، محمد بن الحسن الصفار ، ص ۴۶۵ .

امام صادق عليه السلام مي فرمايد : رسول خدا به يارانش فرمود : زندگي و مرگ من براي شما خير است . گفتند : زنده بودنت را مي دانيم براي ما خير و بركت است ؛ ولي مرگت را نمي فهميم . فرمود : بركات حيات و زنده بودن من براي شما را خداوند ترسيم فرموده است آنجا كه مي فرمايد : تا زماني كه تو در بين مردم هستي و طلب آمرزش مي كنند آنان را عذاب نمي كنم . واما پس از مرگ من نيز اعمال شما بر من عرضه مي شود براي شما تقاضاي بخشش مي كنم .

حدثنا السندي بن محمد عن عاصم بن حميد عن أبي بصير عن أبي جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم لأصحابه حياتي خير لكم تحدثون و نحدث لكم و مماتي خير لكم تعرض علي أعمالكم فإن رأيت حسنا جميلا حمدت الله علي ذلك و إن رأيت غير ذلك استغفرت الله لكم .

زنده بودن من براي شما خوب است ؛ چون براي شما حرف مي زنم و مرگ من نيز چنين است چون پرونده اعمال شما را بر من عرضه كنند اگر در آن از اعمال نيك و شايسته خبري باشد ، خدا را ستايش مي كنم و اگر غر از آن وجود داشت ، براي شما از خدا طلب آمرزش مي كنم .

بصائر الدرجات ، محمد بن الحسن الصفار ، ص ۴۶۴ .

پيامبري كه از اعمال همه امت باخبر باشد ، قطعاً از توسل آن ها نيز با خبر شده و جواب خواهد داد .

ب : پيامبر اسلام (ص) شاهد اعمال امت .

در قرآن كريم چندين آيه وجود دارد كه رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم را «شاهد» معرفي مي كند .

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً (الأحزاب /۴۵ ) .

اي پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت دهنده و انذاركننده!

إِنَّا أَرْسَلْنا إِلَيْكُمْ رَسُولاً شاهِداً عَلَيْكُمْ كَما أَرْسَلْنا إِلي فِرْعَوْنَ رَسُولاً . (المزمل /۱۵ ) .

ما پيامبري به سوي شما فرستاديم كه گواه بر شماست، همان گونه كه به سوي فرعون رسولي فرستاديم! .

عيني در شرح صحيح بخاري در اين باره مي نويسد :

فسمي شاهدا لمشاهدته الحال والحقيقة فكأنه الناظر بما شاهد ويشهد عليهم أيضا بالتبليغ وبأعمالهم من طاعة ومعصية ، ويبين ما أرسل به إليهم ، وأصله الإخبار بما شوهد ... .

عمدة القاري ، العيني ، ج ۱۹ ص ۱۷۷ .

به رسولش لقب شاهد داده است ؛ زيرا اوضاع و احوال افراد را مي بيند ؛ همانند كسي كه حقيقتاً شاهد و ناظر كوچكترين اعمال افراد از اطاعت و تخلف است .

و مرحوم شيخ طوسي مي نويسد :

( يا أيها النبي إنا أرسلناك شاهدا ومبشرا ونذيرا ) * أي شاهدا علي أمتك في ما يفعلونه من طاعة الله أو معصيته أو إيمان به أو كفر ، لتشهد لهم يوم القيامة أو عليهم ، فأجازيهم بحسبه .

التبيان ، الشيخ الطوسي ، ج ۸ ص ۳۴۹ .

يعني تو را ناظر و آگاه بر اعمال امتت از بندگي و عصيان و ايمان و كفر قرارداديم تا در قيامت به نفع و ضرر آنان گواه و شاهد باشي .

و مرحوم علامه طباطبائي در تفسير آيه ۱۴۳ سوره بقره (وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَي النَّاسِ، وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدا) مي نويسد :

"شهادتي كه در آيه آمده، خود يكي از حقايق قرآني است كه منحصرا در اينجا ذكر نشده، بلكه در كلام خداي سبحان مكرر نامش برده شده، و از مواردي كه ذكر شده بر مي آيد كه معنايي غير از اين معنا دارد، اينك موارد قرآني آن.

فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ، وَ جِئْنا بِكَ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً،

( پس چگونه اند، وقتي كه ما از هر امتي شهيدي بياوريم، و تو را هم شهيد بر اينان بياوريم) (سوره نساء آيه ۴۱) ؟.

وَ يَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً، ثُمَّ لا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا، وَ لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ

(و روزي كه از هر امتي شهيدي مبعوث كنيم و ديگر بانان كه كافر شدند اجازه داده نشود و عذرشان پذيرفته نشود) (سوره نحل آيه ۸۴) .

وَ وُضِعَ الْكِتابُ وَ جِي ءَ بِالنَّبِيِّينَ، وَ الشُّهَداءِ

(و كتاب را مي گذارند، و انبياء و شهداء را مي آورند) (سوره زمر آيه ۶۹) .

به طوري كه ملاحظه مي كنيد، در اين آيات شهادت مطلق آمده، و از ظاهر همه مواردش بر مي آيد كه منظور از شهادت، شهادت بر اعمال امتها، و نيز بر تبليغ رسالت است، هم چنان كه آيه:

فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ، وَ لَنَسْئَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ

(سوگند كه از مردمي كه فرستادگان بسويشان گسيل شدند، و نيز از فرستادگان پرسش خواهيم كرد) (سوره اعراف آيه ۶) .

نيز باين معنا اشاره مي كند ، چون هر چند كه اين پرسش در آخرت و در قيامت صورت مي گيرد، ولي تحمل اين شهادت در دنيا خواهد بود، هم چنان كه اين آيه از زبان عيسي(ع) نقل مي كند:

وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً ما دُمْتُ فِيهِمْ، فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي، كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ، وَ أَنْتَ عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ .

( من تا در ميانه آنان بودم، شاهد بر آنان بودم، ولي همين كه مرا ميراندي، ديگر خودت مراقب آنان بودي، و تو بر هر چيزي شهيد و مراقبي) (سوره مائده آيه ۱۱۷)

ونيز آيه :

وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً

(روز قيامت عيسي بر مردم خود گواه است) (سوره نساء آيه ۱۵۹)

همين معنا را بدست ميدهد.

واضح است كه حواس عادي و معمولي ما و نيز قواي متعلق به آن حواس، تنها و تنها ميتواند شكل ظاهري اعمال را ببيند، و گيرم كه ما شاهد بر اعمال ساير امتها باشيم در صورتي كه بسياري از اعمال آنها در خلوت انجام ميشود وتحمل شهادت ما از اعمال آنها تنها مربوط به ظاهر و موجود آن اعمال ميشود، نه آنچه كه براي حس ما معدوم، و غايب است، و حقايق و باطن اعمال، و معاني نفساني از كفر و ايمان و فوز و خسران و بالأخره هر آنچه كه از حس آدمي پنهان است، كه راهي براي درك و احساس آن نيست احوالي دروني است، كه مدار حساب و جزاي رب العالمين در قيامت و روز بروز سريره ها بر آنست، هم چنان كه خودش فرمود:

وَ لكِنْ يُؤاخِذُكُمْ بِما كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ

(خدا شما را بآنچه در دلهايتان پيدا شده مؤاخذه مي كند. (سوره بقره آيه ۲۲۵) .

پس اين احوال چيزي نيست كه انسان بتواند آن را درك نموده، و بشمارد، و از انسانهاي معاصر تشخيص دهد، تا چه رسد به انسانهاي غايب، مگر كسي كه خدا متولي امر او باشد، و بدست خود اينگونه اسرار را براي او كشف كند، كه وجود چنين فردي از آيه (وَ لا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ، إِلَّا مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ، اين خدايان دروغين كه مشركين بجاي خدا ميخوانند، مالك شفاعت نيستند، تنها مالك شفاعت كسي است كه به حق شاهد باشد، و هم علم داشته باشند) (سوره زخرف آيه ۸۶) استفاده ميشود كه عيسي عليه السلام به طور قطع از اين افراد است، كه خداي تعالي در باره اش فرموده كه از شهيدان است هم چنان كه در دو آيه قبل گذشت، پس او شهيد بحق است، و عالم به حقيقت.

و خلاصه كلام اين شد كه شهادت مورد نظر آيه، اين نيست كه بقول آن مفسر، امت داراي ديني كامل و جامع حوائج جسماني و روحاني باشد، چون علاوه بر اينكه معنايي است خلاف ظاهر كلمه شهادت، خلاف ظاهر آيات شريفه قرآن نيز هست.

بلكه عبارتست از تحمل، ديدن، حقايق اعمال، كه مردم در دنيا انجام مي دهند، چه آن حقيقت سعادت باشد چه شقاوت چه رد، و چه قبول، چه انقياد، و چه تمرد.

و سپس در روز قيامت بر طبق آنچه ديده شهادت دهد، روزي كه خداي تعالي از هر چيز استشهاد مي كند، حتي از اعضاء بدن انسان شهادت مي گيرد، روزي كه رسول مي گويد:

يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً

(پروردگارا امت من اين قرآن را متروك گذاشتند). (سوره فرقان آيه ۳۰) .

و معلوم است كه چنين مقام كريمي شان همه امت نيست، چون كرامت خاصه ايست براي اولياء طاهرين از ايشان، و اما صاحبان مرتبه پائين تر از اولياء كه مرتبه افراد عادي و مؤمنين متوسط در سعادت است، چنين شهادتي ندارند، تا چه رسد به افراد جلف و تو خالي، و از آن پائين تر، فرعونهاي طاغي اين امت، (كه هيچ عاقلي جرأت نمي كند بگويد اين طبقه از امت نيز مقام شهادت بر باطن اعمال مردم را دارا هستند).

پس مراد از شهيد بودن امت، اين است كه شهداء نامبرده و داراي آن خصوصيات، در اين امت هستند، هم چنان كه در قضيه تفضيل بني اسرائيل بر عالميان معنايش اينست كه افرادي كه بر همه عالميان برتري دارند، در اين امتند، نه اينكه تك تك بني اسرائيليان بر عالميان برترند، بلكه وصف بعض را به كل نسبت داده، براي اينكه اين بعض در آن كل هستند، و از آن جمعيتند، پس شهيد بودن امت اسلام به همين معناست، كه در اين امت كساني هستند كه شاهد بر مردم باشند، و رسول، شاهد بر آنان باشد" .

ترجمه الميزان، ج ۱، ص ۴۸۳ - ۴۸۵ .

و مرحوم كليني رضوان الله عليه در كتاب كافي مي نويسد :

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ يَحْيَي الْحَلَبِيِّ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ الطَّائِيِّ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، اعْمَلُوا فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ .

يعقوب بن شعيب گويد : از امام صادق عليه السلام راجع به سخن خداوند عزوجل كه فرمود : « عمل كنيد كه خدا و پيغمبر و مؤمنين كردار شما را مي بينند» پرسيدم ، فرمود : مؤمنين ائمه (عليهم السلام) هستند.

و در روايت ديگري نقل مي كند :

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام أَنَّهُ ذَكَرَ هَذِهِ الْآيَةَ، فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام .

امام باقر (عليه السلام) اين آيه را : فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ را تلاوت كرد و فرمود : به خدا سوگند كه آن مؤمن علي بن ابي طالب بود.

بنابراين ، وقتي رسول خدا و ائمه صلوات الله عليهم اجمعين شاهد بر اعمال ما هستند ، قطعاً توسل مردم را نيز مي شنوند و به آن ها پاسخ مي دهند .

ج : پيامبر (ص) سلام همه نمازگذاران را مي شنود :

يكي از واجبات نماز ، سلام دادن در پايان آن است . هر نمازگذاري در پايان آن مي گويد :

السلام عليك ايها النبي ورحمت الله وبركاته .

ابن قدامه مقدسي حنبلي در اين باره مي نويسد :

ويتشهد فيقول : التحيات للّه ، والصلوات والطيبات ، السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته ، السلام علينا وعلي عباد الله الصالحين ، أشهد أن لا إله الا الله ، واشهد أن محمدا عبده ورسوله ، وهو التشهد الذي علمه النبي صلي الله عليه وسلم لعبد الله بن مسعود رضي الله عنه ) هذا التشهد هو المختار عند إمامنا وعليه أكثر أهل العلم من أصحاب النبي صلي الله عليه وسلم ومن بعدهم من التابعين قاله الترمذي وبه يقول الثوري وإسحاق وأبو ثور وأصحاب الرأي وكثير من أهل المشرق.

المغني ، ج ۱ ، ص ۵۷۳ .

در تشهد بايد گفت : التحيات لله ... السلام عليك ايها النبي و رحمت الله وبركاته ... اين تشهدي است كه سول خدا (ص) به عبد الله بن مسعود آموزش داده است كه پيشواي ما نيز آن را برگزيده است و بيشتر علما و بزرگان از اصحاب و تابعان نيز اينگونه تشهد خوانده و نقل كرده اند و به تبع آنان افرادي از قبيل ترمذي و ثوري و اسحاق و ابوثور و ديگران نيز آن را پذيرفته اند .

و هيأت افتاء عربستان سعودي در پاسخي پيرامون تشهد اين چنين فتوي داده است :

صفة التشهد الذي كان يقوله رسول الله ( ص ) في صلاته ويأمر أصحابه بها هي ما أخرجه الشيخان في الصحيحين عن عبد اللّه بن مسعود رضي الله عنه قال : علمني رسول الله (ص) كفي بين كفيه كما يعلمني السورة من القرآن التحيات لله والصلوات والطيبات السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته السلام علينا وعلي عباد الله الصالحين أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمدا عبده ورسوله.

وهذا هو الأصح لأن النبي ( ص ) علمه أصحابه ولم يقل إذا مت فقولوا السلام علي النبي . . وبالله التوفيق وصلي الله علي نبينا محمد وآله وصحبه وسلم.

تشهد در نماز آنگونه كه رسول خدا (ص) مي گفته و يارانش را به آن دستور داده است به نقل بخاري ومسلم از عبد الله بن مسعود چنين است كه گفت : دستم در دست رسول خدا بود همانگونه كه سوره هاي قرآن را به من مي آموخت تشهد را نيز به من آموخت : التحيات لله و الصلوات و الطيبات السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته.....

وسخن درست هم همين است ؛ زيرا رسول خدا به يارانش همان گونه تعليم داد و نفرمود : كه پس از مرگ من «السلام علي النبي» بگوئيد .

فتاوي اللجنة الدائمة للبحوث العلمية والإفتاء ، ج ۷ ، ص ۷ ، الفتوي رقم ۶۰۳۵ .

جالب اين است كه هيأت افتاء ، در پاسخ به سؤالي در همين رابطه «السلام علي النبي» را مجزي ندانسته و سلام صحيح را سلام خطابي و به صورت «السلام عليك ايها النبي» لازم دانسته است :

في التشهد ، هل يقول الإنسان السلام عليك أيها النبي أم يقول السلام علي النبي ؟ لأنّ عبد الله بن مسعود رضي الله عنه قال كنا نقول قبل وفاة النبي ( ص ) السلام عليك أيها النبي وبعد موته صلي الله عليه وسلم كنا نقول السلام علي النبي ؟

در تشهد آيا گفتن السلام علي النبي كافي است ؟ زيرا عبد الله بن مسعود گفته است كه قبل از وفات پيامبر مي گفتيم : السلام عليك ايها النبي و بعد از مرگ آن حضرت مي گفتيم : السلام علي النبي .

در پاسخ اين چنين فتوي داده اند :

الصحيح أن يقول المصلي في التشهد السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته ، لأن هذا هو الثابت في الأحاديث وأما ما روي عن ابن مسعود رضي الله عنه في ذلك إن صحّ عنه، فهو اجتهاد من فاعله لا يعارض به الأحاديث الثابتة ، ولو كان الحكم يختلف بعد وفاته عنه في حياته لبيّنه لهم ( ص ) . وبالله التوفيق وصلي الله علي نبينا محمد وآله وصحبه وسلم .

در تشهد درست آن است كه نماز گذار بگويد : السلام عليك ايها النبي ورحمه الله وبركاته زيرا در احاديث اين چنين است . و آنچه كه از ابن مسعود نقل شده است اگر درست هم باشد يك نوع اجتهاد است كه با احاديث تعارض نخواهد داشت . و اگر بنا بود كلمات تشهد در زمان حيات و پس از حيات رسول خدا (ص) با هم فرق داشته باشند بايد شخص رسول بيان مي كرد.

فتاوي اللجنة الدائمة للبحوث العلمية والإفتاء ،ج ۷ ، ص ۸ ، الفتوي رقم ۸۵۷۱ .

حال با توجه به توضيحات بالا ، اگر بگوييم كه پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم در همان لحظه سلام آن ها را نمي شنود و جواب نمي دهد ، لازمه اش اين است كه سلام دادن لغو و عبث خواهد بود . قطعاً كسي چنين مطلبي را نخواهد پذيرفت .

پس قطعاً رسول خدا صلي الله عليه وآله ، سلام ميليون ها نمازگذار را از هر نقطه از جهان شنيده و در همان لحظه جواب آن ها را نيز خواهد داد .

پيامبري كه چنين قدرتي داشته باشد كه در يك لحظه سلام ميليون ها نفر را شنيده و در همان لحظه جواب آن ها را بدهد ، قطعاً توسلات مردم را نيز از هر نقطه اي از جهان باشد ، شنيده و در همان لحظه اجابت خواهد كرد .

د : قدرت پيامبر (ص) بالاتر از قدرت عزرائيل :

تمامي مسلمين اتفاق دارند كه رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم برترين مخلوق خداوند و حتي از جبرئيل ، عزرائيل و ديگر ملائكه نيز برتر است . از طرف ديگر مي دانيم كه عزرائيل كه همان ملك الموت باشد ، در هر آن مي تواند با اجازه خداوند جان همه مردم را بگيرد ، فرقي نمي كند كه در شرق باشد يا در غرب .

عزرائيل برشرق و غرب عالم احاطه دارد :

سيوطي در تفسيرش مي نويسد :

أخرج ابن أبي الدنيا في ذكر الموت و ابن أبي حاتم و أبو الشيخ في العظمة عن ابن عباس رضي اللّه عنهما انه سئل عن نفسين اتفق موتهما في طرفة عين واحد في المشرق وواحد في المغرب كيف قدرة ملك الموت عليهما قال ما قدرة ملك الموت علي أهل المشارق والمغارب والظلمات والهواء والبحور إلّا كرجل بين يديه مائدة يتناول من أيها شاء.

از ابن عباس از مرگ دو نفر همزمان در شرق وغرب عالم سؤال شد كه چگونه اين توانائي را ملك الموت دارد؟

در پاسخ گفت : قدرت وتسلط ملك الموت بر شرق وغرب عالم همانند تسلط كسي است كه بر سفره اي نشسته باشد وازهر جاي اين سفره كه بخواهد بر مي دارد.

الدر المنثور، ج ۵، ص ۱۷۲ ، ۱۷۳.

جهان ، همچون طشتي در منظر ملك الموت :

همچنين سيوطي در تفسيرش مي نويسد :

وأخرج ابن أبي حاتم عن زهير بن محمد رضي اللّه عنه قال قيل يا رسول اللّه ملك الموت واحد والزحفان يلتقيان من المشرق والمغرب وما بينهما من السقط والهلاك فقال إن اللّه حوي الدنيا لملك الموت حتي جعلها كالطست بين يدي أحدكم فهل يفوته منها شئ.

از رسول خدا(ص) سؤال شد : ملك الموت يك نفر بيشتر نيست و از طرفي امكان دارد گروه هايي در شرق وغرب عالم با يكديگر بجنگند و افرادي از طرفين هلاك و نابود شوند آيا امكان دارد عزرائيل در آن واحد همه جا باشد ؟

فرمود: خداوند دنيا را براي ملك الموت به اندازه طشتي قرار داده است ،آيا با اين حساب چيزي از نگاهش مخفي مي ماند ؟

الدر المنثور ، ج ۵ ، ص ۱۷۳ و تفسير الثعالبي ، ج ۴ ، ص ۳۲۸ و تفسير ابن كثير ، ج ۳ ، ص ۴۶۶ .

خانه اي در جهان نيست كه ملك الموت هر روز به آن سر نزند :

ابن كثير دمشقي در تفسرش مي نويسد :

عن جعفر بن محمد قال سمعت أبي يقول : نظر رسول اللّه صلي اللّه عليه وسلم إلي ملك الموت عند رأس رجل من الأنصار فقال له النبي صلي اللّه عليه وسلم يا ملك الموت أرفق بصاحبي فإنه مؤمن.

فقال ملك الموت : يا محمد طب نفسا وقر عينا فإني بكل مؤمن رفيق واعلم أن ما في الأرض بيت مدر ولا شعر في بر ولا بحر إلا وأنا أتصفحهم في كلّ يوم خمس مرات حتي أني

أعرف بصغيرهم وكبيرهم منهم بأنفسهم واللّه يا محمد لو أنّي أردت أن أقبض روح بعوضة ما قدرت علي ذلك حتي يكون اللّه هو الآمر بقبضها

امام صادق از پدرش امام باقر (عليهما السلام) نقل مي كند كه فرمود : رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) عزرائيل را بالاي سر يكي از انصار مشاهده نمود فرمود : اي ملك الموت با دوست و ياور من مهربان باش .

ملك الموت گفت : اي محمد خيالت راحت باشد كه من با همه مومنان مهربانم . و بدان كه من هر روز پنج مرتبه همه خانه ها را جستجو مي كنم . كوچك و بزرگ را مي شناسم.

و بدان كه من بر قبض روح پشه اي بدون اذن و اراده خداوند قدرت ندارم .

تفسير ابن كثير ، ج ۳ ، ص ۴۶۶.

ارواح همه عالميان در ميان دو انگشت عزرائيل :

سيوطي در تفسيرش مي نويسد :

وأخرج ابن أبي الدنيا وأبو الشيخ في العظمة عن أشعث بن شعيب رضي اللّه عنه قال سأل إبراهيم عليه السلام ملك الموت واسمه عزرائيل وله عينان في وجهه وعين في قفاه فقال يا ملك الموت ما تصنع إذا كانت نفس بالمشرق ونفس بالمغرب ووضع الوباء بأرض والتقي الزحفان كيف تصنع قال أدعو الأرواح بإذن اللّه فتكون بين أصبعي هاتين.

ابراهيم پيامبر خدا از عزرائيل پرسيد : اگر فرمان قبض روح انساني در شرق و از ديگري در غرب عالم در يك لحظه صادر شود و گروه هايي با يكديگر وارد جنگ شوند و بيماري وبا سرزميني را فرا گرفته باشد تو چكار مي كني ؟

گفت : به اذن پروردگار روح همه را فرا مي خوانم تا بين دو انگشت من قرار بگيرند.

الدر المنثور ، ج ۵ ، ص ۱۷۳ .

نتيجه :

خداوندي كه تمام جهان و جهانيان را با همه وسعت وعظمت و بزرگي كه دارد در منظر و مقابل چشم عزرائيل قرار مي دهد و اين توانائي را به وي داده است ، به پيامبران و ائمه عليهم السلام نيز مي تواند همان قدرت را بدهد .

و نيز وقتي عزرائيل چنين قدرتي داشته باشد ، رسول خدا كه برتر از او است ، قطعاً قدرت دارد كه توسلات مؤمنان را بشنود و در همان حال به آن ها پاسخ دهد . وائمه اهل بيت عليهم السلام هم كه جانشينان آن گرامي هستند ، قطعاً داراي چنين قدرتي هستند .

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)

* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت